Arrow Development & Clínica Ortiz-Vigón-ek azken ikerketa kaleratu berri du, eta bertan deskribatzen dira, kronologikoki, espezialista bati ezarpen inguruko patologiei buruzko ikuspegi orokorra lortzeko aukera ematen dioten alderdiak. Horretarako, Erik Regidor doktoreak eta Alberto Ortiz-Vigón doktoreak — bere terapia periodontaleko gainerako taldearekin batera — klinikan bertan tratatutako kasu klinikoen dokumentazioan oinarritu dira, eta deskribatutako urratsak irudikatzeko balio izan dute. Orain, El Dentista Moderno aldizkari espezializatu ospetsuak horren berri ematen du berrikuspen honen alderdi guztiak zehazten dituen artikulu batean.
Dokumentu honen helburua da edozein espezialistari eta terapia periodontaleko talderi laguntzea diagnostiko eta tratamendu egokia egiten, bai kirurgikoa bai ez-kirurgikoa. Hori lortzeko, patologia periinplantarioen (mukositisa eta periinplantitisa) diagnostikoan eta tratamenduan esku hartzen duten faktoreen narrazioa berrikusten da. Horrela, diagnostiko egokia egiten laguntzen duen ikuspegi orokorra lortzen da. Deskribatutako faktore horien artean daude, besteak beste, ezarpen-inguruko azalera deskontaminatzea, biomaterialak erabiltzea galdutako hezurra berreraikitzeko, eta ehun bigunak erabiltzea inplantearen inguruan galdutako artea edo mukosa berreraikitzeko.
Erregidore doktorearen arabera, hortz-inplanteak dira une honetan hortzak aldatzeko edo pronostiko ezinezkotzat jotzen direnak ordezkatzeko modurik onena. Hala ere, konplikazioak izaten jarraitzen dute, eta gero eta sendoagoak dira inplanteen inguruko patologiak, hala nola mukositisa eta periinplantitisa. Mukositisak inplantearen inguruko hantura bakarrik aipatuko luke, eta periinplantitisak, berriz, hantura eta inplantearen inguruko hezurra galtzea ekarriko luke, eta kasu aurreratuenetan inplantearen galera ere eragin dezake. Gainera, haren egoera kritikoa da, mukositisa behar bezala diagnostikatu eta tratatu ez denez, egoerak periinplantitisa eragin baitezake.
Artikuluan zehar, diagnostikoaren eta prebentzioaren fasea aztertzen da. Bertan, sortu berri den tresna bat aipatzen da, periinplantitisarekin lotura handiena duten parametroak baloratzen dituena eta patologiaren garapena bistaratzen duen diagrama bat egiten laguntzen duena. Horren ondoren, hezur-akatsaren konfigurazio tridimentsionalaren faseaz hitz egiten da, zer motatako abordatzea egitea ahalbidetuko duena. Ondorengo faseak dira inplantearen gainazala deskontaminatzea, tratamendu mota bakoitza sakon tratatzea, ehun bigunak eta mukosa keratinizatuak maneiatzea eta, azkenik, mantentze-terapia periodontala eta periinplantarioa.
Arrisku-faktore horiek guztiak, irizpide diagnostikoak eta terapeutikoak ezagutzea funtsezkoa da espezialista batek erabakirik onena har dezan ezarpen-inguruko osasuna zaintzerakoan.